Akaroa en Christchurch

De laatste dagen van onze vakantie zijn aangebroken helaas. Vrijdagochtend zijn we vanuit Dunedin naar Akaroa gereden, een lange rit van 415km. De hele tijd heeft het geregend. Pas tegen het eind werd het droog. We reden nu pas voor het eerst deze vakantie door echt vlak terrein. In de verte waren wel wat heuvels te zien, maar de weg was biljartvlak en kaarsrecht. Daardoor konden we gelukkig tempo maken en halverwege de middag kwamen we bij Akaroa aan. Dit ligt op een schiereiland, wat uit oude uitgedoofde vulkanen bestaat. Hier ging het ineens weer flink op en af.
Akaroa is een klein Frans dorpje. Hier hebben zich veel Fransen gevestigd en dat is nog te merken. Franse straatnamen en huisjes, overal rozen, bistro's en de Franse vlag hangt zelfs uit. Hier dorp ziet er gewoon on-Nieuw-Zeelands uit. Maar er hangt een leuke sfeer. Ons B&B was helemaal in stijl, over de top zelfs. Het leek wel een museum, overal vazen, koffers, kaarsen, kussens, tierlantijntjes, etc. De vrouw van de B&B was net zo chaotisch als haar huis. Een warbol, maar wel heel vriendelijk. Goede tip gekregen van haar om te gaan eten.

Vanmorgen heerlijk ontbeten, natuurlijk met croissants. Daarna lekker rustig aan gedaan op onze laatste dag. Wandelingetje langs het water, koffie gedronken en dan op ons gemak naar Christchurch. Onderweg nog hopen dat we een strandje tegenkwamen. Maar de ene keer lagen er hoge kliffen, dan weer een groot stuk drooggevallen door het laagtij. Onze laatste hoop op een dorpje met strand bleek de havenstad van Christchurch te zijn. Dan maar snel door naar de stad. Daar lekker gelegen in het park. Vervolgens de stad in gelopen, op zoek naar leuke winkels en een cafeetje. Een paar jaar geleden is hier een zware aardbeving geweest. De stad ligt nu nog in puin. Het centrum bestaat uit grote lege vlaktes en half ingestorte gebouwen. Wat nog wel staat is vaak dichtgetimmerd. Het lijkt wel een spookstad. Toch nog ergens een café gevonden, en daar gevraagd waar het Belgich Biercafe zit. Daar wouden we onze reis eigenlijk mee afsluiten. Die bleek buiten het centrum te zitten. Dit was nog een heel eind lopen, over een industrieterrein. De Nieuw-Zeelandse steden lijken in niks op die bij ons.
Lekker gegeten en gedronken daar, het hele eind weer teruggelopen en onze koffer ingepakt.
Morgenvroeg vertrekken we weer naar huis.