Queenstown en Te Anau

Voor gisteren stond er een lange rit naar Queenstown op de planning. Dik 300 km rijden, grotendeels door de bergen. Wat een verlaten gebied is het hier. Soms duurt het wel 90 km voordat er een dorpje ligt. En dan zijn dat ook nog maar eens vijf huizen. Met een beetje geluk ligt er nog een cafeetje bij, maar dat is lang niet altijd het geval. Er staat ook aangegeven hoe ver het is tot de volgende benzinepomp. Soms maar beter gewoon tanken tot ie vol is om problemen te voorkomen.
Het rijden hier is prachtig. We zijn nu dwars door de bergen gegaan. Besneeuwde toppen, enorme bergen, en overal bossen, zover als je kan kijken. En natuurlijk bruggen van maar één rijbaan breed, die plotseling achter een bocht vandaan komen. En het lijkt wel of we overal voorrang moeten geven aan tegemoetkomend verkeer.

Na de bergen met regenwoud kwamen we aan de droge kant van de bergketen. Het uitzicht is er echter niet minder op. We rijden langs de enorme meren, omgeven door bergtoppen. Wel vervelend dat je niet heel de tijd van de omgeving kan genieten, want anders botst je zo achter op een camper die niet doorrijdt... Dat doen ze namelijk geen één van allen. En inhalen is lastig met alle bochten en heuvels onderweg.

Het was al wat laat toen we in Queenstown aankwamen. Meteen bij het inchecken geboekt om te gaan parapenten: van een berg afrennen met een parachute achter je aan, en dan langzaam naar beneden dalen. Om 17.00 was de eerste optie pas, dus dan maar even het stadje verkennen. Zo verlaten als het gebied aan de kust was, zo druk is het hier. Overal motels, hotels en appartementen, en overal toeristen die hier komen voor een adrenalinekick. En dat trekt natuurlijk weer veel winkels en restaurants aan. Het is dan ook een gezellig stadje.
Bij terugkomst bleek het door de ongunstige wind niet meer mogelijk om te gaan parapenten. Dan maar verplaatsen naar de volgende ochtend. Eerst even naar de kamer dan maar. Hier wilden we eigenlijk meteen weer weg. Klein, niet goed onderhouden, slecht meubilair. 's Avonds bleek dat de douche een lauw straaltje was en de veren van het bed in onze rug staken. Snel de stad in. Lekker gegeten, naar de zonsondergang aan het meer gekeken (jammer van de bewolking, het kwam niet zo mooi uit zoals we hadden gehoord dat het kon zijn), en nog een flinke pint in de Irish Pub. Snel slapen, des te eerder kunnen we gaan parapenten en hier weg!

Het ontbijt klopte precies met de rest van de lodge (wat eigenlijk gewoon een backpackershostel was). Tot overmaat van ramp moesten we onze borden ook nog zelf afwassen. Daarna bleek het parapenten weer geannuleerd door de wind. Inpakken en naar Te Anau!

Bij aankomst bleek het hotel gelukkig wel heel fijn te zijn. Schoon, ruim en netjes. Meteen twee excursies geboekt. Vanavond zijn we met een boot het meer over gestoken en naar een grot met gloeiwormen gegaan. Bijna kruipen om binnen te komen. Stuk lopen door de grotten en dan in een klein bootje. Door het pikkedonker naar de gloeiwormen die overal op de muren en plafonds zitten. Kleine blauwe puntjes, maar met z'n alle bij elkaar geven ze soms zoveel licht dat we elkaar weer konden zien.

Morgen gaan we naar de Doubtfull Sound, een fjord die maar moeilijk bereikbaar is. Eerst met de bus, dan de boot omdat er geen weg naartoe gaat. Weer een stuk met de bus om dan pas bij de fjord aan te komen. Een rondvaart van een paar uur, met kans op pinguïns, dolfijnen en robben. Hopelijk is het weer dan wat beter als vandaag, want we hebben nu pas onze eerste regen gehad deze vakantie.

Oh ja, de foto's van de Fox Glacier staan er nu ook allemaal op.